آینه

پسری شلام!

باید این مطلب رو زودتر مینوشتم اما حالا هم دیر نشده! تقریبا دو هفته ای میشه که وقتی میبرمت جلوی آینه حسابی ذوق میکنی! از دیدن خودت و من!  وقتی گریه میکنی یا غر میزنی میبرمت جلوی آینه و شما با دیدن قیافه خودت گریه ات یادت میره و میخندی. بعدش متوجه من میشی و با دیدن من هم میخندی و دست پا میزنی! خیلی بامزست وقتی صورتت از حالت گریه به خنده تغییر میکنه! راه خوبی واسه سرگرم شدن و آروم شدنته! 

گاهی اوقات وقتی از بازی خسته میشی غر میزنی و دلت میخواد که من یا بابایی پیشت بشینیم و باهات حرف بزنیم یا برات شعر بخونیم! 

یه چیز جالبه دیگه اینکه علاقه خاصی به سقف داری و چند دقیقه ای با دیدن سقف آروم میشی. تازه پرده رو هم دوست داری آخه موقع شیر خوردن همش نگات به پرده ست که فکر میکنم به خاطر نور باشه! شیرین کاری های شما زیاده و نوشتن همش وقت میخواد و حافظه خوب!